De Grote Kerk van Epe was vol; natuurlijk met heel veel mensen die muziek ademen, maar ook was er flink wat publiek. Mijn twee vrienden uit Oene (we kennen elkaar van een jongerenkoor eind jaren 60 vorige eeuw) zaten daartussen en (hun reactie): ‘We hebben in tijden niet zo’n goed gevoel gehad bij iets. Wat een sfeer werd er gecreëerd!”. Het Halleluja werd dan ook volop meegezongen door hen en wat vond ik dat ontroerend om te zien! Was dat het hoogtepunt van het weekend? Of was het misschien wel een heel goeie afsluiter? Hoe ik ook terugkijk: het was een prachtig zangweekend, met een uitstekende ambiance, warme sfeer, mooie mensen, top-orkest en solisten, veel muziek natuurlijk, maar vooral: wat een dirigent!! Martin, dank, dank. Heel graag tot een volgende keer.